این مقاله در مورد گازهای گلخانه ای است که تمدن بشری هنوز در جوهای زمین با سرعتهایی که فشار غلظت های بالاتر را افزایش می دهد ، وارد جو زمین می شوند. این در مورد دی اکسید کربن و سایر گازهایی است که کره زمین را گرم می کند و کلیه جوامع مردم و حتی بیشتر آنها ، گونه های کامل حیات وحش را مختل می کند.

در 1990 ها ، دولت های ملی قبل از خطرناک شدن سطح توافق نامه ای برای تثبیت دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای موجود در جو ، اجلاس سرزمین ویژه زمین و کشور را برگزار کردند. حتی ایالات متحده امضا کننده کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا با تصویب در سنا در اکتبر 1992 است.

در ماه ژوئن در زمان برگزاری اجلاس زمین در ژوئن 1992 ، جو قسمتهای 367 در میلیون بود CO2 و افزایش متوسط ​​1.5 ppm در سال. اکنون ساعتهای جهانی در حال جار زدن 2020 هستند و جو 409 است ppm CO2 و افزایش متوسط ​​2.4 ppm در سال.
برای دولتهای ملی دنیا وقت آن رسیده که مردم بپرسند "ثبات کجاست؟"

متأسفانه ، قابل اعتمادترین نشانه آنچه اتفاق می افتد - جو خود - به ثبات در آینده اشاره نمی کند. این اتفاق بدون اجرای عمدی و گسترده ای از استراتژی های انتقال سریع اتفاق نمی افتد تا از یک اقتصاد هیدروکربنی ناپایدار به سمت مشاغل خوب و سبز و انرژی که هوا و آب ما را تمیز نگه می دارد ، حرکت کنیم. 

زمان آن فرا رسیده است که مردم از سازندگان سیاست گذاری انرژی بپرسند ، "انتقال به ثبات ، برای منافع عمومی و آینده شکوفایی کجاست؟" اکنون زمان آن رسیده که این سؤالات فوری را با دولت های ملی ، سیاست گذاران و شرکت های انرژی مطرح کنیم. وقت آن است که سطح مکالمات خود را بالاتر از معمول گفتگوی اقلیمی قرار دهیم - گفتگوی تکراری با کلمات خوش صدا مانند کاهش ، کاهش و سازگاری.

2019 و زمان واقعی شدن با ایجاد گفتگوهای اقلیمی ، برنامه ها و تعهدات با اعدادی در مقیاس و ارتباط با جوی هایی است که به راحتی در دسترس همه برای دیدن است.

دانشمندان آموخته و ارتباط برقرار كرده اند كه چگونه سیستم زمین زندگی متنوع و هوشمندانه در زیست کره را حفظ می كند ، و فعالیت های انسان دخالت می كند. آنها می دانند با ادامه استفاده از سوخت های فسیلی ، امنیت آینده در حال شکوفایی حاصل نمی شود. این چیزی نیست که ما با گسترش زیرساخت ها برای استخراج ، حمل و استفاده و استفاده از سوخت های فسیلی به آن دست یابیم. و دانشمندان همواره فوریت را به ما گوشزد می کنند. اکنون زمان آن رسیده است که همه مردم و رهبران در آگاهی کامل از تغییر محیط زیست برای شروع فعالیت های محلی و تحول جهانی ، پایه گذاری شوند. اکنون زمان فشار برای سیاست گذاری و اقدام پس از اقدام است که به چرخش به سمت پایداری طولانی مدت می رسد. زمان آن فرا رسیده است كه افراد در گروه های كوچك و بزرگ ، در اماكن عمومی و خصوصی گرد هم آیند و تمرکز و تلاش ما را برای تثبیت گازهای رو به رشد ، بی ثبات در جو ، ضرب و چند برابر كنند.

ما ، شهروندان بشری کره زمین ، با بحران آب و هوا و شرایط اضطراری بی سابقه ای در برابر وضعیت آب و هوا روبرو هستیم. این فقط به این دلیل نیست که آب و هوا در حال تغییر در سطح سیاره است ، یا به دلیل این که تأثیرات باعث تغییر آبشار و بدتر شدن از طریق کره کره زمین می شوند ، یا به این دلیل که فعالیت های انسانی علت اصلی هستند. نه. این یک بحران و اضطراری است زیرا نهادها و عادات بشریت هنوز فاقد تعهد برای پایان دادن به بی ثبات زیست کره پایدار زندگی در هر تاریخ و یا در هر مقطع آینده هستند. بشریت و سیاره زمین به آینده ای تغییر می دهند که آزادی خانواده ها برای شکوفایی نسل ها را از بین می برد. ما به سمت یک شلوغی فاجعه بار می رویم.

اما تثبیت سریع می تواند در سطح جوی و سیاره ای حاصل شود که به اندازه کافی از ما صدای و تأثیر خود را در هم آمیختیم تا فشار بیشتری برای ثبات داشته باشیم. این کار با افرادی که ما آنها را نمی شناسیم ، کار زیادی خواهد کرد و روی موضوعاتی که با آنها آشنا نیستیم ، کار خواهیم کرد. اما سایر گزینه های کند و نیمه اندازه دیگر منجر به شلوغی می شوند.