علم آب و هوا تاریخچه | 1820 - 1930 | تبدیل فوریه به آرنیوس

 آب و هوا اکتشافات علم: 1820 - 1930

منبع تصویر  SKS CC3.0   |   Translatiion آلمانی  بزرگ or کوچک

 

 

قسمت 1 از 3

200-سال پس از کشف علمی درباره تغییر جهانی آب و هوا

اقتباس شده از مقاله جان میسون در SkepticalScience.com

 

در دهه 1820 در فرانسه ، ژان فوریه در حال بررسی رفتار گرما بود که محاسبات وی نشان داد که زمین نباید به اندازه گرم باشد. یعنی زمین بسیار کوچک و بسیار دور از خورشید است تا بتواند به اندازه خود گرم و قابل زیست باشد. تابش خورشید به خودی خود کافی نیست. پس چه چیزی زمین را گرم می کرد؟ هنگامی که او در این سondال تأمل می کرد ، پیشنهادهایی ارائه داد. از جمله این ایده هاست که انرژی گرمایی خورشید به جو زمین نفوذ می کند و برخی دیگر به فضا فرار نمی کنند. وی گمان کرد که هوای گرم باید نوعی پتو عایق باشد. وی آنچه را که امروزه به عنوان اثر گلخانه ای معروف است توصیف کرده بود. فوریه اولین کسی بود که این کار را انجام داد.

در دهه 1820 ، فوریه فناوری لازم برای اندازه گیری لازم برای بررسی فرضیه خود را نداشت. ده ها سال بعد ، مورخ طبیعی ویکتوریا ، جان تیندال ، دیدگاه تازه ای را در مورد پرسش و پیشنهاد فوریه ارائه داد. تیندال به عنوان یک کوهنورد مشتاق کوه ، شواهدی از تغییرات ناشی از آب و هوا را در یخ مشاهده کرد و آزمایشاتی را برای اندازه گیری خصوصیات به دام انداختن گرما انجام داد. این منجر به کشف وی شد که بخار آب و دی اکسید کربن در به دام انداختن گرما مناسب هستند.

بینش های تیندال ، حدف یک دانشمند سوئدی را گرفت. Svante Arrhenius دریافت که دمای زمین توسط بخار آب تنظیم نمی شود زیرا به سرعت در جو و خارج از آن بازیافت می شود. در عوض ، او دید که دی اکسید کربن دما را مستقیماً تنظیم می کند زیرا ساکن طولانی مدت جو است که با گذشت زمان نسبتاً آهسته تغییر می کند.

در حالی که آرنیوس این مسائل را کاوش می کرد ، با همکار خود Arvid Hogbom ، یک زمین شناس سوئدی که در حال مطالعه چرخه های دی اکسید کربن طبیعی بود ، کار کرد. هاگبوم کشف کرده بود CO2 میزان تولید گازهای گلخانه ای از کارخانه های سوختن ذغال سنگ شبیه انتشار از برخی منابع طبیعی است. این دو محقق پرسیدند که اگر انتشار از منابع انسانی طی قرن ها افزایش یافته و جمع شود چه اتفاقی می افتد. آرنیوس محاسبه کرد که غلظت دو برابر می شود CO2 در جو متوسط ​​درجه حرارت جهانی را 5 تا 6 درجه سانتی گراد افزایش می دهد. نتیجه گیری وی مورد اعتراض قرار گرفت و پذیرفته نشد. تأیید ده ها سال طول می کشد.

>> قسمت 2

 

 

سری کامل

 

CO2.زمین  قسمت 1: 1820 - 1930 | تبدیل فوریه به آرنیوس  [SKS 1]

CO2.زمین  قسمت 2: 1931 - 1965 | Hulburt به Keeling در  [SKS 2]

CO2.زمین  قسمت 3: 1966 - 2012 | Manabe در حال حاضر روز  [SKS 3]

SKS  تاریخ علم آب و هوا (1820 در حال حاضر روز | نسخه طولانی)

 

مربوط

 

AIP  Weart | کشف گرمایش جهانی (کتاب آنلاین)

CO2.زمین  Weart | کشف گرمایش جهانی

 

 

CO2 گذشته  CO2 حاضر.  CO2 آینده.